രാഹുൽയാത്രയുടെ രാഷ്ട്രീയദൗത്യം

സംഘപരിവാര്‍ പ്രചരിപ്പിയ്ക്കുന്ന വിദ്വേഷത്തെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോള്‍ കൃത്യമായും അതിന്റെ ഹിന്ദുവാദ നിലപാടുകളെ ആണ് ലക്ഷ്യംവയ്ക്കുന്നത്. അപ്പോള്‍ ഹിന്ദുവാദത്തില്‍ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുനില്ക്കുന്ന ഒരു ആശയശാസ്ത്ര, രാഷ്ട്രീയ സമീപനം ആണോ ഈ യാത്ര ഉന്നയിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് ? അങ്ങനെ തോന്നിപ്പിക്കുമെങ്കിലും അതല്ല വാസ്തവം. ഇതിനുമുമ്പ് തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളില്‍ കണ്ടതുപോലെ തന്റെ ഹൈന്ദവ വിശ്വാസം മാത്രമല്ല ജാതിയും ഉയര്‍ത്തിക്കാട്ടാന്‍ രാഹുല്‍ ഗാന്ധി ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്. അപ്പോള്‍ പിന്നെ എന്താണ് ഈ ആര്‍എസ്എസ് വിമര്‍ശനത്തിന്റെ പൊരുള്‍? – മാവോയിസ്റ്റ് ചിന്തകന്‍ കെ മുരളി എഴുതുന്നു

രാഹുൽ ഗാന്ധിയുടെ യാത്ര അവസാനിക്കാറായി. എന്താണു് അതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യലക്ഷ്യം?തന്റെ യാത്ര അടിയന്തര തെരഞ്ഞെടുപ്പ് നേട്ടത്തെ ലക്ഷ്യം വച്ചല്ല എന്നു് രാഹുൽ ഗാന്ധി ആവർത്തിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അത് ശരിയുമാണ്. ഭരണനീതീകരണത്തിലെ ആശയശാസ്ത്ര ഇടപെടലാണ് ഈ യാത്ര നിറവേറ്റാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്. ഈ യാത്രയിൽ ഉടനീളം, ഒരു ഒഴിവും നല്കാതെ, രാഹുൽ ഗാന്ധി ആർഎസ്എസിനെയും മോഡിയെയും നിരന്തരം വിമർശിച്ചു. വിദ്വേഷത്തിന്റെയും വെറുപ്പിന്റെയും ഭാഷയും പ്രവൃത്തികളും ആണു് അവർക്കുള്ളതു്. ഇതു് രാജ്യത്തെ വിഭജിക്കുന്നു. താൻ സ്നേഹത്തിന്റെ ഭാഷയിൽ അതിനെ ഒന്നിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. ഇതൊക്കെയാണു് പറയുന്നതു്. സംഘപരിവാർ പ്രചരിപ്പിയ്ക്കുന്ന വിദ്വേഷത്തെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ കൃത്യമായും അതിന്റെ ഹിന്ദുവാദ നിലപാടുകളെ ആണ് ലക്ഷ്യംവയ്ക്കുന്നത്. അപ്പോൾ ഹിന്ദുവാദത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുനില്ക്കുന്ന ഒരു ആശയശാസ്ത്ര, രാഷ്ട്രീയ സമീപനം ആണോ ഈ യാത്ര ഉന്നയിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് ? അങ്ങനെ തോന്നിപ്പിക്കുമെങ്കിലും അതല്ല വാസ്തവം. ഇതിനുമുമ്പ് തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളിൽ കണ്ടതുപോലെ തന്റെ ഹൈന്ദവ വിശ്വാസം മാത്രമല്ല ജാതിയും ഉയർത്തിക്കാട്ടാൻ രാഹുൽ ഗാന്ധി ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്. അപ്പോൾ പിന്നെ എന്താണ് ഈ ആർഎസ്എസ് വിമർശനത്തിന്റെ പൊരുൾ?

ഇതിന് ഉത്തരം കണ്ടെത്തണമെങ്കിൽ ആർഎസ്എസിലൂടെ, അതിന്റെ മോഡി ഭരണത്തിലൂടെ, ആധിപത്യമുറപ്പിച്ചിരിയ്ക്കുന്ന അക്രമാസക്തമായ ബ്രാഹ്മണ്യത്തിന്റെ സ്ഥാനവും അതിന്റെ ഉറവിടങ്ങളും ശരിയായി മനസ്സിലാക്കേണ്ടതുണ്ട്. പലരും വാദിക്കാറുള്ളത് പോലെ അത് വെറുമൊരു ആർഎസ്എസ് നിലപാട് അല്ല. തങ്ങളുടെ ഭരണനീതീകരണം നേരിട്ട വെല്ലുവിളിയെ മറികടക്കാൻ ഇന്ത്യൻ ഭരണവർഗങ്ങൾ ബോധപൂർവ്വം സ്വീകരിച്ച ഒന്നാണ് ബ്രാഹ്മണ്യത്തിന്റെ പ്രത്യക്ഷഭാവം.അതുകൊണ്ടുതന്നെ, ഏറ്റകുറവുകളോടെ ആണെങ്കിലും, ഭരണവർഗങ്ങളുടെ എല്ലാ രാഷ്ട്രീയ പ്രതിനിധികളും, അതായത് ഇടതു മുതൽ വലത്തേ അറ്റം വരെയുള്ള അവരുടെ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളും, അത് സ്വീകരിക്കുകയും പിന്താങ്ങുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഗാന്ധി-നെഹ്റു കാലത്തെ പരോക്ഷമായ ബ്രാഹ്മണ്യത്തിന്റെ മിതവാദ സമീപനം കൈയ്യൊഴിഞ്ഞാണ് അവർ അതിന്റെ പ്രത്യക്ഷമായ പ്രകടനത്തിലേക്ക് കടന്നത്. അതിന്റെ ഭാഗമായി അതുവരെ ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയ മണ്ഡലത്തിന്റെ അലംഘനീയ നിലപാടുകളായി പ്രചരിപ്പിച്ചിരുന്ന മതേതരത്വം, ജാതി സംവരണം പോലുള്ള കാര്യങ്ങളിൽ അടിസ്ഥാനപരമായ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ അവരെല്ലാവരും സന്നദ്ധമായി. ഏതെങ്കിലും ഒരു കക്ഷിയുടെ വീക്ഷണപ്രശ്നം അല്ല, മൊത്തം ഭരണവർഗങ്ങളുടെ നിലപാടാണ് ഇത് എന്ന് ഇതെല്ലാം വ്യക്തമാക്കുന്നു.

അതേസമയം ഈ ബ്രാഹ്മണ്യം എത്രത്തോളം പ്രത്യക്ഷമാക്കണം, എത്രത്തോളം അക്രമാസക്തം ആക്കാം എന്നീ  കാര്യങ്ങളിൽ  അവർക്കിടയിൽ ഭിന്നതകളുമുണ്ട്. രാഷ്ട്രീയപാർട്ടികൾക്കിടയിലുള്ള ഈ ഭിന്നത യഥാർത്ഥത്തിൽ ഭരണവർഗങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള ഭിന്നതകളുടെ തന്നെ പ്രതിഫലനമാണ്. മുസ്ലീങ്ങളെ അവരിപ്പോളുള്ള സാമ്പത്തിക, രാഷ്ട്രീയ ഇടങ്ങളിൽ നിന്ന് തന്നെ പുറന്തള്ളി,  അവർക്കു് ഒരു ഇടവും നൽകാതെ  രണ്ടാംകിട പൗരന്മാരായി തരംതാഴ്ത്തുന്ന സമീപനം, ദലിതർക്കും ഇതര മർദ്ദിത സാമൂഹിക വിഭാഗങ്ങൾക്കും എതിരെ ആധിപത്യ ജാതികളുടെ നഗ്നമായ ആക്രമണത്തിന് കിട്ടുന്ന പരസ്യമായ അനുവാദം — ഇതൊക്കെ തന്നെയാണ് സംഘവാറിലൂടെ ഭരണവർഗങ്ങളിലെ ഒരു വിഭാഗം ശക്തമായി പിന്തുണയ്ക്കുകയും നടപ്പാക്കിയെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അക്രമാസക്തമായ ബ്രാഹ്മണ്യം.

ഇതേസമയം, ബ്രാഹ്മണ്യത്തിന്റെ പ്രത്യക്ഷഭാവത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുകയും ഔപചാരികമായി അല്ലെങ്കിലും ഫലത്തിൽ ഈ രാജ്യത്തെ ഒരു ഹിന്ദു രാജ്യമാക്കുന്നതിനോട് യോജിക്കുകയും എന്നാൽ അക്രമാസക്തമായി അത് നടപ്പാക്കി എടുക്കുന്നതിനെ ആശങ്കയോടെ വീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഭരണവർഗങ്ങളുടെ മറ്റൊരു വിഭാഗമുണ്ട്. അവരുടെ വീക്ഷണങ്ങളെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ബുദ്ധിജീവികളും ഭരണയന്ത്രത്തിന്റെ സിരാകേന്ദ്രങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന മുൻ സൈനികമേധാവികൾ, ജഡ്ജിമാർ, പോലീസ് മേധാവികൾ, ഉദ്യോഗസ്ഥമേധാവികൾ, ദലാൾ ബൂർഷ്വാ കുത്തകകളുടെ തലപ്പത്തുള്ളവർ എന്നിങ്ങനെ പലരും പലപ്പോഴായി ഇത് പരസ്യമായി പ്രകടിപ്പിയ്ക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇതിൽപെടുന്ന പല പ്രമുഖരും അവരുടെ ആശങ്കകൾ വെളിപ്പെടുത്തുന്ന കത്തു് രാഷ്ട്രപതിയ്ക്കു് അയച്ചുകൊടുക്കുകവരെയുണ്ടായി. ഈ വിഭാഗമാണ് രാഹുൽ ഗാന്ധിയുടെ യാത്രയ്ക്ക് സർവ്വപിന്തുണയും പ്രഖ്യാപിക്കുകയും അതിൽ പലരീതിയിലും പങ്കാളികളാവുകയും ചെയ്തിട്ടുള്ളത്.

ദി ക്രിട്ടിക് ഫേസ് ബുക്ക് പേജ് ലൈക്ക് ചെയ്യുക

കൂടാതെ, അക്രമാസക്തമായ ബ്രാഹ്മണ്യം പിന്തുണച്ചിരുന്ന ഹിന്ദുവാദികൾക്കിടയിൽ തന്നെ അതു് അധികകാലം തുടരാനാകില്ല എന്നൊരു ചിന്ത ഇപ്പോൾ രൂപംകൊള്ളുന്നുണ്ടു്. അങ്ങനെ തുടർന്നാൽ അത് ആഭ്യന്തരമായി വലിയ പൊട്ടിത്തെറികൾക്ക് വഴിവച്ചേക്കാം. ചൈനയിൽ നിന്നും മറ്റുമുള്ള ബാഹ്യ ഭീഷണികളുടെ സാന്നിധ്യത്തിൽ ഇതു് അപകടകരമാണു്. രാഷ്ട്രീയ-സാമ്പത്തിക മണ്ഡലങ്ങളിലും വിദേശ ബന്ധങ്ങളിലും വലിയ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയേക്കാം. ഇതിന്റെ പല ഉദാഹരണങ്ങളും ഇതിനകം തന്നെ കണ്ടു കഴിഞ്ഞു. മാത്രമല്ല, ഈ രാജ്യം ഒരു ഹിന്ദു രാജ്യമാണ് എന്നു് സ്ഥാപിച്ചെടുക്കുന്നതിൽ തങ്ങൾ വിജയിച്ചു കഴിഞ്ഞു. അതുകൊണ്ട് ഇനിയും അത് അക്രമാസക്തമായ രീതിയിൽ നടപ്പാക്കി എടുക്കേണ്ടതില്ല. ഈ അഭിപ്രായത്തിലേയ്ക്കു് അവർ എത്തുകയാണ്. സംഘപരിവാറിനെ തന്നെ കവിഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന മോഡി-ഷാ സംഘത്തിന്റെ ഉയർച്ചയും ഗുജറാത്തി ദല്ലാളുകളോടു് അവർ കാട്ടുന്ന മറയില്ലാത്ത പക്ഷപാതവും ആർഎസ്എസ്സിൽ സൃഷ്ടിയ്ക്കുന്ന വ്യഥ ഇതിനു് ബലം നല്കുന്നുണ്ടു്.

ഇതിന്റെയൊക്കെ വെളിച്ചത്തു് പരിശോധിക്കുമ്പോൾ രാഹുൽ ഗാന്ധിയുടെ യാത്ര ഭരണവർഗങ്ങൾക്കിടയിൽ ഇങ്ങനെ ഉരുത്തിരിഞ്ഞു വരുന്ന ഒരു സമീപനത്തിന്റെ പ്രകടിതരൂപവും, ഒപ്പം അതിനെ സമാഹരിച്ച് ഒരു രാഷ്ട്രീയദ്രുവമായി സ്ഥാപിക്കാനുള്ള ശ്രമവുമായി മനസ്സിലാക്കാവുന്നതാണു്. അയോധ്യയിൽ പണിതുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സവർണ്ണ കോട്ടയുടെ പ്രമുഖരിൽ ചിലർ തന്നെ ഈ യാത്രയ്ക്കു് സർവ്വമംഗളവും നേർന്നതിലും വിശ്വഹിന്ദുപരിഷത്തിന്റെ ഒരു നേതാവു് യാത്രയെ അനുകൂലിച്ചതിലും മേൽസൂചിപ്പിച്ചതിന്റെ അടയാളങ്ങൾ കാണാം.ഈ ദൗത്യത്തിൽ രാഹുൽ ഗാന്ധി എത്രത്തോളം വിജയിക്കും, അതൊരു ധ്രുവീകരണമായി മാറുമോ എന്നീ പ്രശ്നങ്ങളൊക്കെ വരുംകാലങ്ങളിൽ തെളിയേണ്ട കാര്യങ്ങളാണു്. ഏതായാലും ആശയശാസ്ത്ര തലത്തിൽ, ഭരണനീതീകരണത്തിന്റെ തലത്തിൽ, കുറച്ചു് വർഷങ്ങളായി ആധിപത്യത്തിൽ വരികയും ശക്തിപ്പെടുകയും ചെയ്ത ഒന്നിൽ ഒരു പുനർസജ്ജീകരണം നടത്താനുള്ള ശ്രമമാണു് നാം ഇവിടെ കാണുന്നതു്. പുനർസജ്ജീകരണം എന്നേ അതിനെ വിശേഷിപ്പിയ്ക്കാനാകു. ബ്രാഹ്മണ്യത്തിന്റെ പ്രത്യക്ഷഭാവം നിലനിർത്തി അതിന്റെ അക്രമാസക്തമായ പ്രയോഗം ഒഴിവാക്കാനേ അതു് ആവശ്യപ്പെടുന്നുള്ളു. അപ്പോഴും, ഇന്ത്യയിലെ ഭരണവർഗ രാഷ്ട്രീയത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു കാര്യം തന്നെയാണു് ഇതു്. തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളിൽ അതു് അതേപടി പ്രതിഫലിച്ചില്ലെങ്കിൽ തന്നെ അതു നല്കുന്ന സൂചനയുടെ പ്രാധാന്യം കുറയുന്നില്ല.  പ്രസക്തി ഇല്ലാതാകുന്നില്ല.  ഇന്ത്യൻ ഭരണവർഗ്ഗങ്ങൾക്കു മുമ്പിൽ രൂപംകൊള്ളുന്ന ഒരു വിഷമാവസ്ഥയെ അതു് വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.

മേല്പറഞ്ഞ തരത്തിലുള്ള പുനർസജ്ജീകരണം നടന്നാലും ഇല്ലെങ്കിലും, അടിസ്ഥാനപരമായ ഒരു വിഷയം ഉത്തരം കിട്ടാതെ അവശേഷിയ്ക്കും. ഗാന്ധി-നെഹ്റു ഭരണനീതീകരണം കാലഹരണപ്പെട്ടതു് അതിൽ തന്നെയുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ കൊണ്ടൊന്നുമല്ല. നേരെമറിച്ചു് സ്വാശ്രിതമായ, സ്വതന്ത്ര രാഷ്ട്രത്തെ കെട്ടിപ്പടുക്കുകയാണു്, ഇതൊരു മതേതര, ജനാധിപത്യ രാജ്യമാണു് എന്നൊക്കെയുള്ള അവകാശവാദങ്ങൾ ഒന്നൊന്നായി പൊളിയാൻ തുടങ്ങി. സാമ്പത്തിക മണ്ഡലത്തിലെ ആശ്രിതത്വവും രാഷ്ട്രീയമായ വിധേയത്വവും പ്രകടമായതോടെ ആ നീതീകരണം ഫലിയ്ക്കാതെയായി. ജനങ്ങൾക്കു മേലുള്ള ഭരണം ഉറപ്പിയ്ക്കാൻ ഭരണവർഗങ്ങൾ തങ്ങളുടെ അധിനായകത്വത്തിൻ കീഴിൽ മെനഞ്ഞെടുക്കുന്ന പൊതുസമ്മതത്തിലൂടെയാണു് ഭരണനീതീകരണം പ്രാവർത്തികമാകുന്നതു്.  അതു് ദുർബലമാകുമ്പോൾ ഒരു ബദൽ ആശയശാസ്ത്രത്തിനു്, ഒരു ബദൽ അധിനായകത്വത്തിനു് ഉയർന്നുവരാൻ ഇടം കിട്ടുന്നു. പല തരത്തിലുമുള്ള ഭരണകൂടവിരുദ്ധ ജനകീയസമരങ്ങളിലൂടെയാണു് ഇതു് യാഥാർത്ഥ്യമാവുക. മുമ്പു് സംഭവിച്ചതും അതാണു്. അതിനെ മറികടക്കുന്നതിനു വേണ്ടി തന്നെയാണു് പരോക്ഷവും, മിതവാദപരവുമായ ബ്രാഹ്മണ്യത്തിൽ നിന്നു് പ്രത്യക്ഷവും അത്രമാസക്തവുമായതിലേയ്ക്കുള്ള ചുവടുമാറ്റം സ്വീകരിയ്ക്കാൻ ഭരണവർഗങ്ങൾ സന്നദ്ധമായതു്. എന്നാൽ അതുതന്നെ പുതിയ പ്രശ്നങ്ങൾ സൃഷ്ടിയ്ക്കുന്നു എന്നതിന്റെ വെളിച്ചത്തു് അക്രമാസക്തതയിൽ അയവു വരുത്തണമെന്ന ചിന്ത ഉയർന്നുവരുമ്പോൾ ഭരണവർഗ്ഗങ്ങൾ ഇന്നും അഭിമുഖീകരിയ്ക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ-സാമ്പത്തിക വെല്ലുവിളികൾ ഉത്തരം കിട്ടാതെ നില്ക്കുന്നു. കാർഷിക നിയമങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ കണ്ടതുപോലെ സാമ്രാജ്യത്വതാല്പര്യങ്ങൾക്കു് അനുയോജ്യമായ ഉദാരവല്ക്കരണ നയങ്ങൾ നടപ്പാക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ തന്നെ വഴിമുട്ടി നില്ക്കുകയാണു്. ഹിന്ദുവാദ അജണ്ടയുടെ ഒരു പ്രധാന ഇനമായ സിഎഎയുടെ കാര്യത്തിലും  അവർക്കു് പിൻവാങ്ങേണ്ടി വന്നു.  ഭരണനീതീകരണത്തിലെ പുനർസജ്ജീകരണം ആഗ്രഹിയ്ക്കുന്നവർ ഇതിനെല്ലാം ഉത്തരം കണ്ടെത്താൻ കൂടി ബാധ്യസ്ഥരാണു്. അത്ര എളുപ്പമുള്ള കാര്യമല്ല അതു്.

ദി ക്രിട്ടിക് യു ട്യൂബ് ചാനല്‍ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യുക

സ്ഥിരതയുടെ, കെട്ടുറുപ്പിന്റെ പ്രതീതി സൃഷ്ടിയ്ക്കാൻ മോഡിയും കൂട്ടരും ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടു്. എന്നാൽ ഏറെ ഇളകിമറിയുന്ന, അസ്ഥിരതയുടെ ഒരു കാലം തന്നെയാണ് ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയത്തിലെ ഇനി വരാനിരിക്കുന്നതു്. ആഗോളതലത്തിലുള്ള മാന്ദ്യം, ആഗോളവല്ക്കരണത്തിൽ പ്രത്യക്ഷമാകുന്ന വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ, സ്വന്തം രാജ്യത്തെ സമ്പദ്ഘടനയെ കാക്കാൻ പുറംലോകത്തുനിന്നുള്ള മത്സരം നിയന്ത്രിയ്ക്കാനുള്ള നീക്കങ്ങൾ, ഇതിന്റെയെല്ലാം ഫലമായി ലോകത്തു്  തീക്ഷ്ണമാകുന്ന ജനകീയ ചെറുത്തുനില്പും അന്തർസാമ്രാജ്യത്വ വൈരുദ്ധ്യങ്ങളും — ഇതെല്ലാം തന്നെ ഇന്ത്യയ്ക്കകത്തെ സാഹചര്യത്തെ ഒന്നുകൂടി അസ്ഥിരപ്പെടുത്തും. അങ്ങേയറ്റം നിഷ്ഠൂരമായ അടിച്ചമർത്തലിനെ അതിജീവിച്ചുകൊണ്ടു് വിപ്ലവബദലിന്റെ ദ്രുവം ജ്വലിച്ചു നില്ക്കുന്നതു് ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ജനങ്ങൾക്കു് പ്രതീക്ഷയും ആവേശവും പകരുമ്പോൾ ഭരണാധികാരികൾക്കു് അസഹനീയമായ ഭീഷണിയാണു്. അതുകൊണ്ടാണു്, മാവോയിസ്റ്റുകളെയെല്ലാം തീർത്തു എന്നു് അടിക്കടി അവകാശപ്പെടുന്ന മോഡിഭരണം ഛട്ടിസ്ഗഢിൽ ബോംബാക്രമണം നടത്തുന്നതു്. പെഷാവറിലേയും മേദിനീപൂരിലേയും സ്വാതന്ത്ര്യസമരസേനാനികൾക്കെതിരെ 1940കളിൽ ബ്രീട്ടീഷ്് കൊളോണിയൽ ഭരണാധികാരികൾ ബോംബാക്രമണം നടത്തിയ ശേഷം ഇതാദ്യമായിട്ടാണു് ഇന്ത്യൻ സേനകൾ ഇന്ത്യക്കാർക്കെതിരെ ഇത്തരത്തിലുള്ള ആക്രമണം നടത്തുന്നതു്. പുറമേയ്ക്കു് എന്തു് നടിച്ചാലും അത്ര തീവ്രമാണു് ഇന്ത്യൻ ഭരണവർഗ്ഗങ്ങൾ നേരിടുന്ന വിഷമാവസ്ഥ.

24 ജനുവരി, 2023

ഞങ്ങളുടെ ഫേസ്ബുക് പേജ് ലൈക് ചെയ്യൂ..